اثر مصرف مورفین خوراکی بر تکوین مجرای اپاندیم و طناب نخایی در جنین-های موش بزرگ آزمایشگاهی نژاد ویستار

زمینه: مطالعات قبلی نشان داده است که مصرف مورفین در طی بارداری می تواند موجب تأخیر در نمو جنین و ایجاد نقایص جنینی گردد. این پژوهش به بررسی اثر مصرف مورفین توسط مادرباردار و اثر آن بر تکوین مجرای اپاندیم و طناب نخایی در جنین موش نژاد ویستار پرداخته است. مواد و روش ها: در این تحقیق از موش ها با محدوده وزنی 170-200 گرم استفاده شد. گروه های آزمایش پس از بارداری، مورفین را با دوز میلی گرم در میلی لیتر 05/ در آب آشامیدنی دریافت نمودند. گروه کنترل آب آشامیدنی دریافت می کردند. در روز 17 بارداری موش های باردار با کلروفرم کشته شده و جنین ها به همراه رحم طی عمل جراحی از بدن حیوان خارج و به منظور فیکس شدن به مدت چهار هفته در محلول فرم آلدئید 10 درصد قرار گرفتند. سپس جنین های فیکس شده مراحل پردازش بافتی را طی و پس از برش گیری (از ناحیه گردن) و رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین از نظر تکوین مجرای اپاندیم و طناب نخایی به وسیله میکروسکوپی نوری و نرم‎افزار موتیک و spss مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: کاهش شدید مساحت مجرای اپاندیم و افزایش سطح ماده سفید طناب نخایی در گروه آزمایش مشاهده شد همچنین افزایش سطح لایه خاکستری و تعداد سلول های ماده خاکستری طناب نخاع در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل قابل ملاحظه شد (05/0p<). نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که مصرف مورفین در دوران بارداری باعث نقص تکوین مجرای اپاندیم و طناب نخایی در جنین می گردد. این آسیب ممکن است منشاء نقص عملکرد و تکوین دستگاه عصبی مرکزی در نوزادانی باشد که از مادران معتاد به دنیا آمده اند.